Flexion „in die Hufe kommen“




Imperativ (Befehlsform) „in die Hufe kommen“

Imperative
2. Person Singular
standardsprachlich
komme in die Hufe
2. Person Singular
umgangssprachlich
komm in die Hufe
2. Person Plural
standardsprachlich
kommt in die Hufe
2. Person Plural
veraltet
kommet in die Hufe
3. Person Singularkommen Sie in die Hufe
1. Person Plural
flektiert
kommen wir in die Hufe
1. Person Plural
umschrieben
laßt uns in die Hufe kommen

Konjugation Indikativ Aktiv „in die Hufe kommen“

Präsens Aktiv

Präsens Aktiv
SingularPlural
1. Personich komme in die Hufewir kommen in die Hufe
2. Persondu kommst in die Hufeihr kommt in die Hufe
3. Persones kommt in die Hufesie kommen in die Hufe

Präteritum (Imperfekt) Aktiv

Präteritum Aktiv
SingularPlural
1. Personich kam in die Hufewir kamen in die Hufe
2. Persondu kamst in die Hufeihr kamt in die Hufe
3. Persones kam in die Hufesie kamen in die Hufe

Perfekt Aktiv

Perfekt Aktiv
SingularPlural
1. Personich bin in die Hufe gekommenwir sind in die Hufe gekommen
2. Persondu bist in die Hufe gekommenihr seid in die Hufe gekommen
3. Persones ist in die Hufe gekommensie sind in die Hufe gekommen

Plusquamperfekt Aktiv

Plusquamperfekt Aktiv
SingularPlural
1. Personich war in die Hufe gekommenwir waren in die Hufe gekommen
2. Persondu warst in die Hufe gekommenihr wart in die Hufe gekommen
3. Persones war in die Hufe gekommensie waren in die Hufe gekommen

Futur I Aktiv

Futur I Aktiv
SingularPlural
1. Personich werde in die Hufe kommenwir werden in die Hufe kommen
2. Persondu wirst in die Hufe kommenihr werdet in die Hufe kommen
3. Persones wird in die Hufe kommensie werden in die Hufe kommen

Futur II Aktiv

Futur II Aktiv
SingularPlural
1. Personich werde in die Hufe gekommen seinwir werden in die Hufe gekommen sein
2. Persondu wirst in die Hufe gekommen seinihr werdet in die Hufe gekommen sein
3. Persones wird in die Hufe gekommen seinsie werden in die Hufe gekommen sein

Konjugation Indikativ Passiv „in die Hufe kommen“ (Vorgangspassiv)

Zum Verbgefüge „in die Hufe kommen“ ist die Bildung eines persönlichen Passivs nicht zulässig.

Konjugation Konjunktiv Aktiv „in die Hufe kommen“

Gleichzeitigkeit Aktiv

Konjunktiv I Aktiv
SingularPlural
1. Personich komme in die Hufewir kommen in die Hufe
2. Persondu kommest in die Hufeihr kommet in die Hufe
3. Persones komme in die Hufesie kommen in die Hufe
Konjunktiv II Aktiv
SingularPlural
1. Personich käme in die Hufewir kämen in die Hufe
2. Persondu kämest in die Hufeihr kämet in die Hufe
3. Persones käme in die Hufesie kämen in die Hufe

Vorzeitigkeit Aktiv

Konjunktiv I Aktiv
SingularPlural
1. Personich sei in die Hufe gekommenwir seien in die Hufe gekommen
2. Persondu seiest (seist) in die Hufe gekommenihr seiet in die Hufe gekommen
3. Persones sei in die Hufe gekommensie seien in die Hufe gekommen
Konjunktiv II Aktiv
SingularPlural
1. Personich wäre in die Hufe gekommenwir wären in die Hufe gekommen
2. Persondu wärest in die Hufe gekommenihr wäret in die Hufe gekommen
3. Persones wäre in die Hufe gekommensie wären in die Hufe gekommen

Nachzeitigkeit Aktiv

Konjunktiv I Aktiv
SingularPlural
1. Personich werde in die Hufe kommenwir werden in die Hufe kommen
2. Persondu werdest in die Hufe kommenihr werdet in die Hufe kommen
3. Persones werde in die Hufe kommensie werden in die Hufe kommen
Konjunktiv II Aktiv
SingularPlural
1. Personich würde in die Hufe kommenwir würden in die Hufe kommen
2. Persondu würdest in die Hufe kommenihr würdet in die Hufe kommen
3. Persones würde in die Hufe kommensie würden in die Hufe kommen

Vollendete Nachzeitigkeit Aktiv

Konjunktiv I Aktiv
SingularPlural
1. Personich werde in die Hufe gekommen seinwir werden in die Hufe gekommen sein
2. Persondu werdest in die Hufe gekommen seinihr werdet in die Hufe gekommen sein
3. Persones werde in die Hufe gekommen seinsie werden in die Hufe gekommen sein
Konjunktiv II Aktiv
SingularPlural
1. Personich würde in die Hufe gekommen seinwir würden in die Hufe gekommen sein
2. Persondu würdest in die Hufe gekommen seinihr würdet in die Hufe gekommen sein
3. Persones würde in die Hufe gekommen seinsie würden in die Hufe gekommen sein

Konjugation Konjunktiv Passiv „in die Hufe kommen“ (Vorgangspassiv)

Zum Verbgefüge „in die Hufe kommen“ ist die Bildung eines persönlichen Passivs nicht zulässig.

Im Wörterbuch schmökern

Schlagen Sie Rechtschreibung und ergänzende Informationen zu weiteren Wörtern nach.